Het Duitse jazzlabel MPS (Music Production Schwarzwald) werd in 1968 opgericht, het was de opvolger van Saba Records, in 1983 werden de rechten verkocht aan Philips, daarna naar Polydor etc. In 2014 nam Edel Music de catalogus van MPS over van de Universal Group en daarom verschijnen nu de fantastische opnamen weer opnieuw op de markt. Ik mag er een aantal recenseren en ik vang aan met The Dave Pike Set. Elpees die MPS indertijd uitbracht hadden een breed karakter, het varieerde van Oscar Peterson tot Archie Shepp en van alles ertussen, vooral Shepp en Nathan Davis hadden indertijd mijn interesse maar mijn financiën lieten toen geen aankoop toe, gelukkig kan ik nu mijn slag slaan.

Vibrafonist Dave Pike (Detroit, 1938) begon als drummer bij rockgroepen en Mexicaanse bands, zijn eerste belangrijke jazz aanstelling was bij pianist Paul Bley. Hij speelde ook bij Ornette Coleman, Elmo Hope, Buddy De Franco e.v.a. Van1960 tot 1965 was hij lid van de Herbie Mann Group, gitarist Attila Zoller maakte daar ook deel van uit, via hem kwam Pike in 1966 aan een engagement in de Berlin Jazz Gallery, hij keerde daarna niet meer terug naar de V.S. Ik herinner me dat de jazz puristen niet zoveel ophadden met de muziek van de Dave Pike Set, teveel invloeden van de popmuziek, elektrische gitaar etc., maar succes hadden ze wel. Opvallend is dat deze opnamen uit 1969 nu nog steeds prima passen in het hedendaags muziek aanbod, misschien met uitzondering van het gebruik van de sitar, maar de el. gitaar en de funky thema’s waren hun tijd vooruit en klinken absoluut niet achterhaald. The Dave Pike Set bestaat uit Dave Pike op vibrafoon en tamboerijn, Volker Kriegel op akoestische- en elektrische gitaar en sitar, Hans Rettenbacher op bas en Peter Baumeister op drums.

Volker Kriegel (Darmstadt, 1938) maakte platen met Klaus Doldinger, Emil Mangelsdorff en onder eigen naam, zijn composities zijn essentieel voor de klank van de Dave Pike Set. Op dit album zijn 5 van de 9 nummers van hem. Hans Rettenbacher (Wenen, 1938) speelde bas bij Friedrich Gulda en op diens aanbeveling bij de Vienna Philharmonie, in 1961 speelde hij bij Stan Getz, in 1963 haalde Hans Koller hem naar Duitsland. Peter Baumeister (Dortmund, 1940) is al jarenlang de topdrummer van de Franfurter jazzscene en volgens Pike past hij geweldig in het muzikale concept van de Set, hij schreef 2 composities voor dit album. “Noisy Silence – Gentle Noise” is een passende titel voor dit album, de muziek van de groep is zowel licht als luid, zowel expressief als introvert. Op het album staat één nummer dat niet is geschreven door een bandlid en wel “Mother People” van Frank Zappa met een arrangement van Kriegel, een uitermate herkenbaar Zappa nummer uit die tijd (1969) met The Mothers of Invention, ik was een groot fan. Bijna alle nummers klinken trouwens prima, funky, swingend, een uitzondering moet ik maken voor “Mathar” dat met zijn sitargeluiden nogal overjarig overkomt, misschien komt het doordat Kriegel pas twee weken sitar speelde (Ravi Shankar studeerde 14 jaar voordat hij optrad ! ).

Er staan ook een paar fraaie ballads op het album zoals “Vian-de” gewijd aan Franse dichter, schrijver, jazz criticus en trompettist Boris Vian. Het album eindigt met het humoristische “Walkin’ down the highway in a red raw egg”, Rettenbacher schreef het in Pike’s oude, rammelende Deux Chevaux onderweg van Bremen naar Esslingen op de autobahn. De muziek van The Dave Pike Set heeft de tand des tijds prima doorstaan, een enkele uitzondering daargelaten en het is goed dat deze MPS albums opnieuw worden uitgegeven, toen waren het elpees zoals te zien is op de cd hoes: Stereo, auch mono abspielbar. Dave Pike overleed in 2015 op 77-jarige leeftijd.

Jan van Leersum